Uschnięte, powalone i próchniejące drzewa są bardzo ważną częścią ekosystemu leśnego. Wpływają na urozmaicenie środowiska, ponieważ na martwym pniu, w jego wnętrzu oraz pod nim toczy się życie. Po przewróceniu się drzewa lub po opadnięciu ulistnienia zmieniają się warunki świetlne na dnie lasu a co za tym idzie pojawia się tam sporo nowych gatunków roślin. Na murszejących pniach doskonałe warunki do rozwoju znajdują także grzyby i mchy. W miękkim drewnie drążą korytarze niektóre gatunki owadów oraz tworzą się pokaźne mrowiska. Spękania i dziuple nadają się na kryjówki dla owadów, ptaków oraz drobnych gryzoni. W miarę upływającego czasu proces rozkładu drewna nasila się a gatunki tam występujące ustępują miejsca kolejnym. Zależnie od gatunku proces ten trwa od 20 do 100 lat a końcowym efektem jest wzbogacenie gleby w substancje mineralne. Rozkład stojącego drewna jest zdecydowanie wolniejszy niż drewna leżącego. Pod koniec rozkładu pień drzewa jest najczęściej całkowicie pokryty przez mchy.

               Pozostawienie w lesie drzew do naturalnego rozkładu jest bardzo ważne, ponieważ może ono być zamieszkiwane przez ok 100 gatunków ptaków i ssaków, 1300 owadów oraz 1500 grzybów. Pojedyncze pnie mogą zostać skolonizowane przez kilkadziesiąt gatunków roślin kwiatowych, paprotników i mszaków.

Fot. i tekst: N.Czapiewska