Sezon jagodowy za nami, ale wakacje trwają i czekamy na jesienny wysyp grzybów. Wielu z Was przyjeżdża do lasów samochodami i dlatego warto poznać lub przypomnieć sobie kilka zasad poruszania się leśnymi drogami.

Kompleksy leśne w naszych lasach mogą mieć powierzchnie zaledwie jednego hektara, wówczas jesteśmy w stanie objąć taki „las” wzrokiem, obejść go w kilka minut i nawet nie poczujemy, że byliśmy w lesie. Ale kompleks leśny może zajmować obszar kilkuset tysięcy hektarów. W przypadku Borów Tucholskich, do których częściowo zaliczamy drzewostany Nadleśnictwa Kaliska jest to 3 tyś.km²!! Wjeżdżając do lasu w okolicy Kościerzyny, można wyjechać w rejonie Świecia n./Wisłą lub Bydgoszczy.

Jako leśnicy mamy świadomość, że turysta odwiedzający nasze lasy czasami może nieświadomie wjechać w drogę nie przeznaczoną dla ruchu kołowego, bądź zwyczajnie w świecie zabłądzić. Wówczas taki „wypad” na grzyby może nie być mile wspominany. Ruch pieszy i rowerowy w zasadzie w lasach gospodarczych jest nieograniczony, poza sytuacjami nadzwyczajnego zakazu wstępu do lasu lub znakami o niebezpiecznych pracach gospodarczych. Wówczas spotkać się można ze znakiem poniżej:

Ruch samochodami, motocyklami (również quadami) jest jednak ograniczony przepisami prawa. Bardzo rzeczowo i w ciekawy sposób omawia to nasz kolega Michał – leśnik z serca borów.

Drogi publiczne (w zarządzie gminy lub powiatu) – zazwyczaj łączą dwie miejscowości lub doprowadzają nas do pojedynczych osad, do jezior, uprawianych łąk. Takimi drogami możemy poruszać się samochodami, a parkować możemy w miejscach wyznaczonych. Oznakowanie takich dróg zazwyczaj ma charakter drogowskazu, takiego jak ten:

Rzeczywistość bywa czasami taka, że takich znaków nie ma. Wychodząc naprzeciw naszym „gościom” w lesie odświeżyliśmy stary system oznakowań dróg  w lesie poprzez kierunkowskazy na kamieniach.

Takie „leśne znaki” ustawione są zarówno przy drogach publicznych, jak i leśnych ale tylko tych udostępnionych dla ruchu kołowego. Taka droga musi być również oznakowana np. w sposób taki:

Oznakowane są również dojazdy do siedziby leśnictwa, do parkingów leśnych. Grafika takich tablic bywa póki co różna dla różnych nadleśnictw, ale staramy się ujednolicać znaki w taki sposób aby były rozpoznawalne dla ludzi korzystających z lasów.

Nie sugerujmy się, że przy niektórych drogach postawione są szlabany a przy innych ich nie ma. Taka metoda ograniczania ruchu jest ostatecznością i może być związana ze szczególną ochroną jakiegoś fragmentu drzewostanu lub niebezpieczeństwem np. oberwania się skarpy drogi.

Kolejnym oznakowaniem, z którym możemy spotkać się w lasach zarządzanych przez PGL LP są tabliczki lub grafiki na drzewach opisujące dojazdy (drogi) pożarowe i punkty czerpania wody. Jeśli spotkamy się z napisem koloru czerwonego na białym tle, to na pewno jest to numer drogi pożarowej, której sieć tworzymy wspólnie ze Strażą Pożarną. Kierunki przebiegu takich dróg nie upoważniają nas do wjazdu samochodem.

Pamiętaj turysto: nie blokuj wjazdu w takie drogi, a gdy spotkasz jakąś przeszkodę (np. leżące drzewo) poinformuj w miarę swoich możliwości lokalne nadleśnictwo lub leśniczego. W ten sposób pomożesz chronić nasze lasy przed pożarami.

Więc dla zasady i w zgodzie z przepisami prawa, gdy przyjeżdżamy do lasu samochodami, kierujmy się drogami oznakowanymi w sposób pokazany na zdjęciach.

PAMIĘTAJCIE że żaden leśnik nie wyrzuci Was – turystów z lasu, ale każdy w swoich obowiązkach służbowych musi egzekwować prawo. Więc gdy jednak zgubicie się w lesie, wjeżdżając w drogę niedopuszczoną dla pojazdów i spotkacie leśniczego to zastosujcie się do jego zaleceń.

Tekst i zdjęcia Tomasz Wegner