Asset Publisher
Ochrona Lasu
Informacje ogólne dotyczące problemu ochrony lasu na terenie Nadleśnictwa Kaliska
Nadleśnictwo Kaliska jest typowym nadleśnictwem z przewagą mało zróżnicowanych drzewostanów sosnowych. Taką strukturę wiekową i gatunkową lasy nadleśnictwa Kaliska zawdzięczają przede wszystkim olbrzymiej gradacji strzygoni choinówki (tzw. sówki choinówki) w latach 20 - tych XX wieku. Dzisiaj następstwem tej gradacji są monokultury sosnowe narażone na ataki szkodliwych owadów. Szkodnikami pierwotnymi zagrażającymi terenom Nadleśnictwa Kaliska są: brudnica mniszka, strzygonia choinówka, boreczniki. Ostatnio szkodnikami zwalczanymi przez nadleśnictwo w roku 2000 na powierzchni 3556 ha były brudnica mniszka i strzygonia choinówka. Natomiast najgroźniejszymi szkodnikami wtórnymi są: przypłaszczek granatek, cetyniec większy, kornik drukarz i czterooczak świerkowiec.
Z ważniejszych grzybów pasożytniczych należy wymienić: korzeniowca wieloletniego (huba korzeni), opieńkę miodową, osutkę sosny, rdzę kory sosny (obwar), pasożytniczą zgorzel siewek, zamieranie pędów sosny powodowane przez Ascocalyx Abietina oraz Cenangium Ferruginosum . W celu ustalenia lokalizacji i wysokości szkód wyrządzanych przez grzyby prowadzi się systematyczne kontrole zdrowotności szkółek, upraw i drzewostanów.
Duży stan liczebny owadożernych ptaków i pasożytniczych owadów jest jednym z ważniejszych czynników hamujących rozwój gradacji szkodliwych owadów leśnych.
Jako gospodarze terenu zapewniamy im najkorzystniejsze warunki bytowania i rozrodu. Chronimy wszelkie ssaki owadożerne (ryjówki, nietoperze), ptaki, płazy, gady i pożyteczne owady.
Stosowanym przez kaliskich leśników, najbardziej racjonalnym sposobem ochrony przed szkodami od zwierzyny jest metoda biologiczna polegająca na:
- utrzymaniu liczebności zwierzyny w ilości odpowiadającej możliwościom wyżywieniowym danego biotypu, przy zachowaniu naturalnej struktury wiekowej i płciowej,
- poprawie warunków bytowych zwierzyny, a zwłaszcza ograniczeniu niepokoju w biotopie,
- ochronie ostoi zwierzyny oraz zapewnieniu właściwej bazy pokarmowej, zwłaszcza w zimie.
Ochrona przed szkodami powodowanymi przez czynniki atmosferyczne:
- właściwie dobrane kierunki cięć zrębów zupełnych, umiejętne prowadzenie cięć częściowych i gniazdowych,
- ostrożniejsze i częstsze zabiegi pielęgnacyjne wykonywane na początku okresu wegetatywnego oraz dążenie, poprzez odpowiednie prowadzenie cięć i zabiegów pielęgnacyjno - hodowlanych, do wytworzenia ścian wiatrochronnych i odporności drzewostanów na niekorzystne warunki atmosferyczne.